LAGPAS

Minsan may mga tao tayong pinalalampas.
Hindi dahil hindi siya swak sa buhay mo.
Hindi dahil hindi kayo parehas ng nararamdaman
para sa isa't - isa. Nasaktohan lang na
hindi akma ang oras para sa inyong dalawa.
Na kahit ba mala pelikula ang kwento niyong dalawa.
At perpekto ang eksena kahit maraming aberya.
Na kahit pa alam niyong malapit ng matapos
ang eksena niyong dalawa nagawa niyo pa ding
maging masaya. Ang pagpapalagpas natin sa isang
tao, parang pag-aalaga lang na isang puno.
Na kahit gaano na kalalim ang ugat nito, kung
hindi pa hinog ang bungga niya, hindi pa natin
pwedeng pitasin. Pag pinilit natin, may posibilidad
na hindi magandan ang kakalabasan. Kailangan,
hintayin natin siyang mahinog para sa pag pitas
natin nito, swak sa panlasa ng mga tao.
Pinalalampas natin sila dahil 'Hindi tama o Hindi
pwede." Hindi pwede dahil may iba siya. Hindi pwede
dahil may iba ako. hindi pwede kasi ayaw ko. Hindi
pwede kasi ayaw niya. Hindi pwede kasi ayaw nila
mama at papa. Pag-pinilit, hindi na siya tama.
Kahit ba alam niyong wala naman talagang mali
o tama sa nararamdaman niyong dalawa. Kailangan
palagpasin niyo ang isa't - isa. Darating din naman
na magkikita kayong dalawa at hika nya ni OPMACO,
posibleng masabi mo o niya yung mga salitang,
“Uy ikaw! Ikaw na yun muntik kong pinalampas.”

**Ito ay komento sa blog na ito:
http://tongueinalung.blogspot.com/2011/09/ang-taong-iyong-pinalampas.html
Visit the blog site. She's good. :)

OFF

Ito ako yung wala ka. Isang daan, tatlumpo't limang araw akong ganyan.

Hinintay kang muli ako bigyan ng liwanag. Natapos ang aking pag hihintay.

Akala ko pwede ng i-on ang aking ilaw pero mali hindi pala.

Binigyan mo nga ako ng pagkakataon. Pero para mo naman akong ikinulong sa kahon.

Ninais mong pumailalim sa liwanag ko pero ibang bumbilya ang dala mo.

Paano ko naman gagawin yun? Pinili ko nalang wag sumindi.

Mas mainam ka na sa liwanag ng bagong bumbilyang dala mo. 

Mas mabuti pa siguro na pundido muna ako. Siguradong sisindi rin ito,

para sa susunod na taong tatambay sa ilalim ko. Baka naman sa pag-kakataong

iyon, yug taong tatambay sa ilalim ng ilaw ko, makontento na sa liwanag na dala ko.

**Hindi ako makapag-isip. Block out pati ang utak ko..

ANG MAG-PARTNER

"Halika inom tayo!" - Gasgas pero mahirap tanggihan na paanyaya.
Lagok doon. Kwento dito. Hithit dyan, buga dito. Yan ang karani-
wang eksena sa isang duelo o kwentong grupo. Lalo na pag si Pare
ay napendeho o si Mare ay niloko. Lagi kong iniisip bakit ba pag-
iinom hindi pwedeng mawala ang sigarilyo/yosi. Ilang mga kaibigan
ang nag sabi "Partner sila or Partner yan e." Hindi naman natin
yun matatangi. Pag nasa mesa mo ang bote ng alak asahan mo nandyan
ang isang kahang yosi/sigarilyo. Naisip ko lang, kung partner sila.
Nakaka-ingit naman. Kasi sila hindi naghihiwalay laging magkasama
lalo na sa oras na ang mga taong mag-kapartner ang naghihiwalay.
Si yosi, kayang mag-isa at isatisfy isang tao. Si alak, kayang
palipasin ang oras ng isang tao. Buti pa si Alak may yosi.
Buti pa si yosi, may alak. Sila ang perfect combination.
They can work alone and they can work better together.


**Kung alak ako, sana ikaw na lang yung yosi. Partner tayo?